วันอังคารที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

อาจารย์










เช้าวันเข้าพรรษาที่อากาศยังอึมครึม
วันนี้เด็กๆยังคงหยุดเรียนอีก 1 วัน แต่ตื่นเกือบ 7 โมงเช้าตามปกติ ผมลุกขึ้นล้างหน้าแปรงฟันแล้วขึ้นห้องอัด เพื่ออัดสปอตที่ยังค้างอยู่อีกหลายตัว พร้อมกับต้องทำรายการแหลงข่าวชาวบ้านฯ ให้เสร็จทันก่อนเที่ยง เพราะนัดกับ อ.เพทาย ไว้ว่าวันนี้จะไปดูอาการของ "อาจารย์" ที่วัดธรรมรัตน์


อาจารย์ผมที่วัดธรรมรัตน์ท่านอาพาธเป็นโรคเกี่ยวกับเส้นมาหลายปีแล้ว อาการท่านทรุดลงเรื่อยๆ จนถึงตอนนี้เดินไม่ได้ต้องนั่งรถเข็นทำให้ ทุกข์ทรมานมาก โอกาสดีที่ อ.เพทายแวะมาหาผมที่ชุมพร ท่านเล่าให้ฟังว่าไปรักษาคนป่วยเป็นอัมพาต อัมพฤกษ์ หายมาหลายราย ผมเลยขอให้ท่านแวะดูอาการของอาจารย์ที่วัด ให้หน่อย


ท่ามกลางสายฝนที่เทลงมาอย่างหนัก กว่าที่ผมกับ อ.เพทายจะเดินทางถึงวัดธรรมรัตน์เวลาก็เลยเที่ยงไปแล้ว มีชาวบ้านที่ผมโทรนัดไว้รอต้อนรับอยู่ เพื่อจะได้พูดคุยทำความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องยาที่ อ.เพทายจะส่งมาต้มให้ อาจารย์ท่านฉัน
หลังจาก อ.เพทาย ตรวจดูอาการแล้วท่านก็บอกว่ามีโอกาสสูงมากที่อาจารย์จะอาการดีขึ้น หรือหายจากโรคนี้ได้ แม้จะไม่เต็มร้อยเปอร์เซ็น แต่พวกเราก็ดีใจเป็นอย่างมาก เพราะตลอดระยะเวลา4-5 ปี ก็พยายามหาทางรักษาท่านมาโดยตลอด อ.เพทาย ยืนยันว่าไม่เกินสองเดือน คือ 60 วัน ต้องต้มยา 57 หม้อ ให้ท่านฉันทุกวัน สิ่งแรกที่จะกลับมาก็คือระบบประสาทและสมอง จากนั้นร่างกายจะฟื้นฟูตัวเองขึ้นมาให้สามารถเดินได้ สองเดือนนับจากนี้คือการพิสูจน์ โดย อ.เพทาย จะส่งยาทั้งหมดมาให้พี่เขียวหลานสาวของอาจารย์ ซึ่งเป็นผู้ดูแลท่านอยู่เป็นผู้ต้มยาให้ท่านฉันทุกวัน ....

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น